BGP پروتکلی برای حفاظت از اینترنت

پروتکل Border Gateway Protocol یا به اختصار BGP یک پروتکل مسیریابی سیستمی مستقل (Autonomous System) است. سیستم خودمختار یا Autonomous، شبکه‌ یا گروهی از شبکه‌ها است که زیر نظر یک مدیریت، دارای Policyهای Routing مشترک است.

از BGP برای تبادل اطلاعات مسیریابی در اینترنت استفاده می‌شود و پروتکلی است که بین ارائه‌دهندگان سرویس اینترنت (ISP) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مشتریان به ISP‌ها متصل می‌شوند و ISPها برای تبادل مسیرهای مشتری، از BGP استفاده می‌کنند. وقتی که BGP بین سیستم‌های Autonomous (AS) مورد استفاده قرار می‌گیرد، BGP خارجی یا به اختصار EBGP خوانده می‌شود. اگر ارائه‌دهنده‌ی یک سرویس برای تبادل مسیرها درون یک AS از BGP استفاده کند، این پروتکل BGP داخلی یا به اختصار IBGP خوانده می‌شود.

ویژگی های پروتکل BGP:

این پروتکل ویژگی های بسیار زیادی دارد،از ویژگی های شاخص آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

ـ مقیاس پذیری : پروتکل های دسته ی IBGP برای داخل سازمان ها طراحی شده اند و برای شبکه های بسیار بزرگ، مثل اینترنت مناسب نیستند ، چراکه ممکن است میلیون ها و شاید میلیارد ها مسیر برای مسیریابی وجود داشته باشد و آن پروتکل ها از پس این مقیاس بر نمی آیند. BGP پروتکلی است که برای این مقیاس طراحی شده است و میتواند اینگونه مسیریابی ها را به خوبی Handle کند.

ـ ساختار AS های مستقل: این پروتکل به پروتکل داخلی و اجرایی در سطح AS شما کاری ندارد و به راحتی می تواند با پروتکل های IBGP ترکیب شود.

ـ مسیریابی بر اساس Policy مورد نظر شما: شما می توانید در این پروتکل متریک را کنار گذاشته و بر اساس سیاست های دلخواه خودتون مسیریابی را انجام دهید، شاید بخواهید مسیر را از Service Provider ارزان تر انتخاب کنید، این انتخاب می تواند بر اساس خواسته ی شما باشد.

پروتکلBGP چگونه کار می‌کند؟

وقتی دو سیستم اقدام به برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات با یکدیگر می‌کنند، معمولاً از پروتکل BGP برای مسیریابی استفاده می‌کنند. از دیدگاه مسیریابی، محیط اینترنت از تعداد زیادی AS تشکیل‌شده است که با راه‌های ارتباطی اصلی به هم متصل شده‌اند. هر AS دارای یک شماره‌ی مستقل است که به آن (Autonomous System Number)ASN می‌گویند. ASN ها برای استفاده در مسیریابی بیرونی اختصاص داده‌ شده‌اند. BGP می‌تواند تمام ASهای مختلف را ببیند، هر ASN را شناسایی و بهترین مسیر (طبق سیاست‌ سیستم) را انتخاب کند.

به‌صورت خلاصه می‌توان گفت روترها برای ارتباط با یکدیگر ایجاد همسایگی می‌کنند که به این همسایگی peer می‌گویند. پس‌ از آن هر روتر اطلاعات کامل مسیر تا یک مقصد را به روترهای همسایه‌ی خود ارسال می‌کنند. هر peer تمام ‌مسیرهایی که برای هر شبکه می‌شناسد، مدیریت می‌کند و انتشار آن اطلاعات را به AS مجاور خود گسترش می‌دهد. مکانیزم تصمیم‌گیری BGP به این صورت است که همه‌ی داده‌های به‌دست‌آمده را تجزیه‌ و تحلیل می‌کند و یکی از همسایه‌های خود را برای ارسال بسته‌ها برای یک مقصد خاص تعیین می‌نماید.

پس وقتی حجم مسیرها و مسیریابی بسیار زیاد است برای مسیریابی در بین مراکز، از پروتکل BGP استفاده می‌شود. BGP به‌طور خاص برای تبادل اطلاعات مسیریابی بین تمام ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی مورداستفاده قرار می‌گیرد. به این صورت که اگر شرکتی از بیش یک شرکت ارائه‌دهنده‌ی خدمات اینترنتی پهنای باند دریافت کند، در صورت down شدن یکی از سرویس‌ها BGP به‌طور خودکار، ترافیک موردنیاز را از بستر پروایدر بک‌آپ عبور می‌دهد.

جهت مطالعه ادامه مطلب به لینک زیر مراجعه نمایید:

🌐https://bit.ly/3tlyTnH

☎️021–62913